Waa habeen mugdi ah, dabayl daran ayaa dillaacsanaysa, geedaha way ruxmayaan, waxaana cirka korkiisa mararka qaar iftiiminaya hillaac xooggan. Cabdiraxmaan waa wiil dhalinyaro ah oo ku nool magaalada Burco. Wuxuu dhowaan yimid tuulada awoowgiis si uu u booqdo gurigii hore ee qoyska.
Gurigaas wuxuu ahaa mid waqti dheer cidlo ahaa, dadkuna waxay ka sheekayn jireen in jinniyo ay ku nool yihiin. Laakiin Cabdiraxmaan ma rumaysnayn arrimahaas wuxuuna go’aansaday inuu hal habeen ku hoydo si uu xaqiiqda u ogaado.
Markii uu galay guriga, wuxuu dareemay qabow daran, inkastoo bannaanka ay dabeyl kulul ka dhacaysay. Waxa uu iftiimiyay shidma yar oo uu watay, wuxuuna arkay gidaarada guriga oo ay yaalliin qoraallo duugoobay, qaarna waxay u ekaayeen xarfo qadiim ah oo aan la fahmi karin.
Intii uu gudaha u sii gudbayay, waxaa maqlay cod hoos u dhacaya oo sida in qof neefsanayo. Wuxuu istaagay, qalbigiisana wuu gariiray. "Yaa halkaas jooga?" ayuu si naxdin leh u yiri. Wax jawaab ah kama helin.
Wuxuu isku dayay inuu hurdo, laakiin mar kasta oo uu indhaha isku dhufto, wuxuu dareemayay in qof ama wax kale ay dul taagan yihiin. Daqiiqado kadib, wuxuu si lama filaan ah u maqlay garaac xooggan oo ka imanaya albaabka guriga gudihiisa, sida qof raba inuu soo baxo!
Cabdiraxmaan, isagoo cabsi la gariiraya, wuxuu albaabka u fiirsaday. Markii uu u sii dhowaaday, garaacii wuu istaagay, waxaana maqashay cod dumar ah oo si xabeeb ah u leh:
"Waa maxay sababta aad halkan u timid? Ma garanaysaa waxaad rabto?"
Cabdiraxmaan wuu naxay, laakiin wuu dhiiraday. "Gurigan awoowgay ayaa lahaa, ma jiro qof kale oo halkan degan!" ayuu si adag u yiri.
Si lama filaan ah, darbiga hortiisa ayuu gubtay, qiiq madow ayaa ka soo baxayay, wuxuuna arkay hoos aad u dheer oo qaab dad leh! Wuxuu si dhakhso leh dib u booday, isagoo qalbiga gacanta saaray.
Wuxuu damcay inuu cararo, laakiin cagihiisa ma dhaqaaqi karin, sidii in xoog aan la arki karin uu haysto. Wuxuu maqlay qosol dheer oo cajiib ah, kadibna mugdiga ayaa is beddelay—gabadha codkeeda lahaa waxay soo muuqatay!
Way u dhowaaday, waxayna si tartiib ah ugu tiri:
"Awoowgaa waa ninkii naga qaatay shay naga lumay. Hadaad rabto inaad baxdo, waa inaad heshaa!"
Cabdiraxmaan wuu gariiray, wuxuu xasuustay sheeko qadiim ah oo qoyskiisu mar ka sheekeeyay—awowgiis wuxuu la wareegay wax qaaliga ah oo laga qaatay dad aan caadi ahayn!
Isagoo gacan-gacanta u haya naftiisa, wuxuu bilaabay inuu guriga dhexdiisa baaro. Ugu dambeyn, wuxuu helay sanduuq duug ah oo dhex yaallay god hoose. Markuu furay, waxaa ku jiray qalin qadiimi ah oo dahab ah, waxaana markii uu kor u qaaday, codkii sirta ahaa ku yiri:
"Waa waqtigii aad baxsan lahayd!"
Si lama filaan ah, dabaysha guriga ka buuxisay, wax walba waa dhaceen, dhulka ayaa gariiray—hal mar ayuu indhihiisa isku qabtay, markii uu furayna, wuxuu joogay bannaanka guriga!
Cabdiraxmaan wuxuu cararay, wuxuuna guriga gadaashiisa ka maqlay codki dumar ee horay u hadlayay oo leh:
"Ha isku dayin inaad mar labaad soo laabato...!"
Waxaa la sheegaa in ilaa maanta, gurigaas cidina aysan u dhawaanin, qofkii isku dayana ay la kulmaan wax aan la sharixi karin! 😨
DHAMMAAD... AMA WALI MA DHAMAANIN? 👀🔥
No comments:
Post a Comment