Guriga Jinniyada - Qaybta 2aad 👻🔥

Cabdiraxmaan wuu cararay habeenkaas, wuu neefsaday markuu magaalada gaaray. Laakiin xusuusta wixii uu la kulmay way ku dhegtay—codkii sirta ahaa, dabaylaha xooggan, iyo sida uu si lama filaan ah uga baxsaday guriga jinniyada.

Maalmo ka dib, wuxuu go’aansaday inuu arrinta u bandhigo awoowgiis,  Xuseen, oo ahaa odey waayo-arag ah. Markii uu sheekada dhammeeyay, awoowgiis wuu aamusay, kadibna si tartiib ah ayuu madaxa u ruxay.

“Waxaad furatay albaab la xiray qarniyo badan ka hor…” ayuu si xabeeb ah u yiri.

"Albaab aa?" Cabdiraxmaan ayaa waydiiyay, qalbigiisa oo gariiraya.

"Haa, wiilkaygiiyow," awoowgiis ayaa sii waday. "Waa sheeko aad u qoto dheer oo aanan rabin inaan dib ugu laabto… laakiin hadda waad bartay."

Oday Xuseen ayaa u sheegay sheeko qarniyo badan la qariyay: Qarnigii hore, awoowgii awoowaha Cabdiraxmaan—nin la oran jiray Maxamed—wuxuu lahaa xirfad xun. Wuxuu ahaa nin la taliyay jinniyo qadiimi ah, laakiinse wuxuu khiyaameeyay. Wuxuu qaatay shay ay u haysteen mid barakaysan—qalinka dahabka ahaa!

Jinniyadu waxay u ballanqaadeen in qoyskiisu aysan waligood nabad heli doonin ilaa qalinkaas la celiyo… laakiin taasi ma ahayn dhammaan!

"Ma ogid waxa aad dhab ahaan furtay, wiilkaygiiyow. Qalinka maahan wax caadi ah... Waa furaha albaab kale, mid aan la arki karin."

Cabdiraxmaan wuxuu dareemay baraf qabow oo ku faafay jirkiisa. "Maxaa dhacaya hadda?" ayuu su’aalay.

"Waa inaad dib u celisaa, haddii kale... waxay kuu iman doonaan."

Maalintii xigtay, Cabdiraxmaan, isagoo dhiirran, wuxuu u diyaar garoobay inuu dib ugu laabto guriga. Wuxuu watay kutub duug ah oo awoowgiis siiyay, qaar ka mid ahna waxay lahaayeen ducooyin iyo xarfo xarfaha jinniyada looga hortago.

Markii uu guriga yimid, dabayl xooggan ayaa durba bilowday, cirka ciriiri ayuu noqday, waxaana dib looga maqlay codkii mugdiga ahaa ee habeenkii hore.

"Dib maad noogu soo noqotay...?"

Cabdiraxmaan wuxuu taagay qalinkii dahabka ahaa, wuxuuna si cod dheer ah u yiri: "Waan soo celinayaa! Kaliya iga taga!"

Markii uu hadalka dhammeeyay, dhulka ayaa gariiray, darbiyadu waxay bilaabeen inay dillaacaan, waxaana hortiisa kasoo baxay isla hooskii habeenkii hore... laakiin markan wuu ka weynaaday!

Gabadha codkeeda lahayd waxay u muuqatay inaysan keliya ahayn jinni, ee ay tahay wax ka daran. Indhaheeda madow ayaa gubtay, waxayna gacanta la tiigsatay qalinkii...

Laakiin mar kasta oo ay isku daydo inay qaadato, wax ayaa iska celiya!

Cabdiraxmaan wuxuu xasuustay erayadii awoowgiis, wuxuuna bilaabay inuu akhriyo mid ka mid ah ducooyinkii kutubta!

"Quraan baa iga ag dhaw, ee iga tag!" ayuu ku dhawaaqay.

Jinnidii way qaylisay, guriga oo dhan ayaa gariiray, waxaana dhacay dhawaq daran—iyo kadib… aamuso buuxda!

Qalinka wuxuu si tartiib ah hoos ugu dhacay, markaasna wuxuu isu beddelay boor cad oo dhulka ku fiday.

Markii Cabdiraxmaan kor u eegay, jinnidii ma aysan joogin. Gurigii mugdiga ahaa wuxuu noqday meel cidlo ah, sida uusan waligiis u jirin!

Dhamaadka... Mise? 👀

Cabdiraxmaan wuxuu dib ugu laabtay magaalada, qalbigiisana wuu degganaa. Laakiin habeenkii, markii uu jiifsaday, wuu hurday... ilaa uu dareemay neef diirran oo dhankiisa ka yeeraya.

Cod xabeeb ah ayaa si tartiib ah u yiri:

"Ma moodeysay in sheekadu halkaas ku dhammaatay...?"

💀 TO BE CONTINUED…? 💀

"Guriga Jinniyada" 👻🔮 QAYBTA 1aad

 

Waa habeen mugdi ah, dabayl daran ayaa dillaacsanaysa, geedaha way ruxmayaan, waxaana cirka korkiisa mararka qaar iftiiminaya hillaac xooggan. Cabdiraxmaan waa wiil dhalinyaro ah oo ku nool magaalada Burco. Wuxuu dhowaan yimid tuulada awoowgiis si uu u booqdo gurigii hore ee qoyska.

Gurigaas wuxuu ahaa mid waqti dheer cidlo ahaa, dadkuna waxay ka sheekayn jireen in jinniyo ay ku nool yihiin. Laakiin Cabdiraxmaan ma rumaysnayn arrimahaas wuxuuna go’aansaday inuu hal habeen ku hoydo si uu xaqiiqda u ogaado.

Markii uu galay guriga, wuxuu dareemay qabow daran, inkastoo bannaanka ay dabeyl kulul ka dhacaysay. Waxa uu iftiimiyay shidma yar oo uu watay, wuxuuna arkay gidaarada guriga oo ay yaalliin qoraallo duugoobay, qaarna waxay u ekaayeen xarfo qadiim ah oo aan la fahmi karin.

Intii uu gudaha u sii gudbayay, waxaa maqlay cod hoos u dhacaya oo sida in qof neefsanayo. Wuxuu istaagay, qalbigiisana wuu gariiray. "Yaa halkaas jooga?" ayuu si naxdin leh u yiri. Wax jawaab ah kama helin.

Wuxuu isku dayay inuu hurdo, laakiin mar kasta oo uu indhaha isku dhufto, wuxuu dareemayay in qof ama wax kale ay dul taagan yihiin. Daqiiqado kadib, wuxuu si lama filaan ah u maqlay garaac xooggan oo ka imanaya albaabka guriga gudihiisa, sida qof raba inuu soo baxo!

Cabdiraxmaan, isagoo cabsi la gariiraya, wuxuu albaabka u fiirsaday. Markii uu u sii dhowaaday, garaacii wuu istaagay, waxaana maqashay cod dumar ah oo si xabeeb ah u leh:
"Waa maxay sababta aad halkan u timid? Ma garanaysaa waxaad rabto?"

Cabdiraxmaan wuu naxay, laakiin wuu dhiiraday. "Gurigan awoowgay ayaa lahaa, ma jiro qof kale oo halkan degan!" ayuu si adag u yiri.

Si lama filaan ah, darbiga hortiisa ayuu gubtay, qiiq madow ayaa ka soo baxayay, wuxuuna arkay hoos aad u dheer oo qaab dad leh! Wuxuu si dhakhso leh dib u booday, isagoo qalbiga gacanta saaray.

Wuxuu damcay inuu cararo, laakiin cagihiisa ma dhaqaaqi karin, sidii in xoog aan la arki karin uu haysto. Wuxuu maqlay qosol dheer oo cajiib ah, kadibna mugdiga ayaa is beddelay—gabadha codkeeda lahaa waxay soo muuqatay!

Way u dhowaaday, waxayna si tartiib ah ugu tiri:
"Awoowgaa waa ninkii naga qaatay shay naga lumay. Hadaad rabto inaad baxdo, waa inaad heshaa!"

Cabdiraxmaan wuu gariiray, wuxuu xasuustay sheeko qadiim ah oo qoyskiisu mar ka sheekeeyay—awowgiis wuxuu la wareegay wax qaaliga ah oo laga qaatay dad aan caadi ahayn!

Isagoo gacan-gacanta u haya naftiisa, wuxuu bilaabay inuu guriga dhexdiisa baaro. Ugu dambeyn, wuxuu helay sanduuq duug ah oo dhex yaallay god hoose. Markuu furay, waxaa ku jiray qalin qadiimi ah oo dahab ah, waxaana markii uu kor u qaaday, codkii sirta ahaa ku yiri:
"Waa waqtigii aad baxsan lahayd!"

Si lama filaan ah, dabaysha guriga ka buuxisay, wax walba waa dhaceen, dhulka ayaa gariiray—hal mar ayuu indhihiisa isku qabtay, markii uu furayna, wuxuu joogay bannaanka guriga!

Cabdiraxmaan wuxuu cararay, wuxuuna guriga gadaashiisa ka maqlay codki dumar ee horay u hadlayay oo leh:
"Ha isku dayin inaad mar labaad soo laabato...!"

Waxaa la sheegaa in ilaa maanta, gurigaas cidina aysan u dhawaanin, qofkii isku dayana ay la kulmaan wax aan la sharixi karin! 😨

DHAMMAAD... AMA WALI MA DHAMAANIN? 👀🔥